توکو فوبیا؛ ترس از حاملگی و زایمان طبیعی حاملگی و زایمان از رویدادهای بسیار مهم زندگی یک زن هستند و قاعدتاً باید بر شادی و لذت زندگی او بیفزایند؛ اما این وقایع گاهی باعث بروز استرس و نگرانی مفرط میشوند. زنانی که به این رویدادها به عنوان منبع ترس نگاه میکنند، حس پرهیز از درد زایمان طبیعی داشته و به همین دلیل از حاملگی نیز پرهیز میکنند. برخی از آنان از همان ماههای اول بارداری با پزشک خود برای انجام سزارین صحبت می کنند. بسیاری از زنان باردار در خصوص نگرانی از دردهای زایمان و عوارض آن با پزشک خود صحبت میکنند. این نگرانیها طبیعی است و به وسیلهی روشهایی مانند شرکت در کلاسهای آموزشی، بررسیهای پزشکی و اطمینان بخشی، تکنیکهای خود مراقبتی و نیز حمایت خانواده رفع خواهند شد. تعاریف: ترس مرضی از زایمان طبیعی یا توکو فوبیا یک مقولهی متفاوت از دستهی بیماریهای اضطرابی و تحت عنوان فوبیای اختصاصی میباشد. این دسته اختلالات شامل ترس و واکنش غیر منطقی نسبت به یک شی یا رویداد خاص است. علایم همراه با این اختلال میتوانند موارد زیر را شامل شوند : * اختلال خواب؛ کابوسهای شبانه * حملات پانیک در مواجهه با رویداد زایمان * اضطراب و افسردگی * ترس شدید از مرده زایی؛ مرگ در حین زایمان یا مشکلات جسمی نوزاد * اصرار بر پرهیز از به کار بردن کلمهی زایمان یا اصرار شدید بر سزارین * ترس از برقراری رابطه جنسی به منظور پیشگیری از حاملگی گزارشهای متعدد نشان دهندهی آن است که این زنان دچار مشکلات بیشتری در حین زایمان (حتی به شیوهی سزارین) شده و بعد از تولد فرزند مشکلاتی در ایجاد ارتباط با فرزندشان داشتهاند. مردان نیز در مراحلی از دوران حاملگی همسر خود ممکن است این ترس شدید را تجربه کرده و واجد نشانههای این اختلال قلمداد شوند (توکو فوبیای مردان): این مردان اغلب در سالهای قبل نیز نشانههایی از حساسیت مفرط به سلامتی خود، همسر یا فرزند دیگر نشان داده و وسواس خود بیمار انگاری را گاهی گزارش کردهاند. توکوفوبیا در حاملگی و زایمان اول شایعتر است. اما در کسانی که حاملگی قبلی یا زایمان پر عارضه و سختی را تجربه کردهاند، نیز گزارش شده است. در این اختلال ترس حول محور زایمان طبیعی، عوارض احتمالی، تصمیمات آنی و حتی هزینهی خدمات زایمان میچرخد. اتیولوژی : علل احتمالی زیر برای این اختلال مطرح شده است: 1. شنیدن داستان بیماران پر عارضه 2. ترس از ناتوانی در کنترل دردهای زایمان **گردآوری: دکتر لعیا احمد زاده (متخصص روانپزشکی، استادیار دانشگاه علوم پزشکی شیراز) << درج و انتشار مقالات تنها با ذکر نام و عنوان نویسندگان، بلا مانع و در غیر اینصورت، مشمول سرقت ادبی بوده و مورد پیگرد قانونی خواهد بود.>>